Ölüm Orkestrası Sessiz Çığlık
Kim bilebilir nasıl mutlu yaşanacağını?
Kim gider doğru yola?
Kim söyler sizin yolunuz yanlış diye?
Kimler haykırır ona?
İntihar eden genç kızın başındaki bir anaya
Ruhuna bakarak kimler söyler?
Sakin ol!
O istediği şeyi yapıyor diye
Kim görür yalnızız diye çırpınan şairlerin aslında katil ruh olduğunu?
Karşı komşum bulaşık yıkıyor, elindeki bıçak elini kesiyor ve sonrasında canı yanıyor
Acaba kalbine giren bıçağa tepkisi ne olurdu?
Meraktan içim içimi yiyor
Belediye işçileri sabah açılan marketin önünde çay içiyor
Anne kızı için ağlarken, baba kahvede kumar oynuyor
Annenin sesi titreşimde, hiç duyulmuyor
Kızın başı gözü dönmüş, içmiş bütün ilaçları, konuşuyor şairlerle
Bir şaire anlatıyor sabahın yedisinde
Neler yaşadığını, neler yaşamak istemediğini
Haklı buluyor şair onu
O ve onun gibiler kurtuluş yolu olarak kaçmalı dünyadan
Ve bu yola doğrulmalı, biliyor bunu
O da istiyor kız gibi boğazındaki ipten kurtulmamayı
Duygusuz diyenlere inat,
şair kızın ölümüne bir şiir yazıyor
En duygulusundan
Ama kimsenin okumaya mecali yok
Korkaklar eleştiriyor, intihar hakkında yazıp durma diye
Kimse bilmiyor şair çok sıkıntılı biri
Tokatlının önde gideni
Ve kimse bilmiyor ölüm aşkı nedir?
Nasıl yaşanır?
Hem aşkı eleştirmek onlara ne?
Ölüm hakkında benden başka kim yazabilir?
Bu yüzyılda kim kurtarabilir onları?
Boğazında bıçak izi olan bir şairi kim duyabilir?
Kim söyler ona hayat umut dolu yalanını?
Aşık olmayanlar, intihar edemeyenler dimi?
Ölüyoruz, kız ve şair ölüyor
Kimse duymuyor onları, okumuyor da
Şair, kıza da kendisine de bir şiir yazmış
Sonra sessizce çığlıkla bağırıyor
Geliyorum Tanrım! Affet anne diye
Bunlar babasının umurunda bile değil
Yorumlar
Yorum Gönder