Eksik olmasın gülücük yüzünde

Kandırdı kadının biri 

Kadın ama ismini bilmiyorum

Sadece bildiğim

O kadın annenim akrabası

Yan komşumuzmuş, görücü usulü deniyormuş bunun ismine de

Sevmedim o da sevmedi 

Sevilmeyen bir çocuk getirdik dünyaya 

Ağladı ve zırladı o da büyüdü her şeyin tersine

Yapamadığımız şeyleri dayatıp durduk bir süre

Polis ya da avukat olacaktı o birkere

Sanata, şiire, tiyatroya hiçbirine gerek yoktu Boş işlerdi onlarda

Bir ip aldı eline,

atlaması gerekirken güle güle

Boynuna takmış

atlamış kırık sandalyeden 

Gülücük eksilmesin babasının yüzünde

Olsun yaşamış olduk bizde 

Elli ya da yüz sene 

Bizi hatırlayacaklarını sanmam kaybettik onu da dün gece 

Yırttık şiirleri öldük 

Kimse duymadı bizi o gece