Tanrı Kaçıyor

Anlamsız gecenin güneşli sabah oluşuna,

ağlayarak dünyadan kovuluşuma yakın saatlerdi.

Ne olduğunu tam kestirememiş tanık gibiydim bu dünyada. 

Ancak son anda plakayı alabilmişti yarı uykulu gözlerim. 

Ah! ahh! Keşke tek yudumda içseydim dudaklarını.

Belki görebilirdim şiir defterimi çalanların yüzlerini.

O zaman söylerdim aynasızlara, 

çizerdik hırsızların yüzsüz çizgilerini. 

Tanrıya, evet ya evet tanrıya benzer derdim hırsızlar için.

Önce bu eşyayı kazandırlar bana,

sonra çaldılar bir hayat edasıyla 

Şiir defterim ve hayat enerjim çalınınca

Öldüm, gecenin sabah olduğu saatlerde 

Ölümüme şahitlik eden bir birkaç şairde vardı

Hırçın ve gözleri pekti 

Onların tanrısı iyi davranıyordu onlara 

Benim tanrımsa iyiydi hırsızlıkta