Tanrıça

Hiçbir şey olmadı ben yaşarken, bunu biliyor tükenmiş ruhum

Ağaçlar kesilmisti, çiçekler koparılmış

Sersemlikten başka bir şey değildi yaşamam

Doğmak saçmaydı, yaşamak anlamsız 

Karmaşıktı caddeler, sokaklar dar 

Sahillerin suyu çekilmişti artık insan kaynıyordu ortalık 

Neden yaratıldı bu kadar yaratık?

Anlamsız çabalıyışların sonucuydu gülmek 

Maskesini takmış şairler için gerçekti ölüm 

Aptallığı örttük bir şekilde, müzikle ya da tozlu bir bezle 

Hissetim sevdiğimi sevilince 

Babamın gözüne girmeye çalışırken, zamanımın çoğunu boşuna harcadım

Hastaneden kaçarken biliyordum bunun böyle olacağını, duramadım sevda karşısında zamana takıldım

Ah insanlar Tanrıça'nın düşüncesinde sizin hiçbir anlamınız yok 

Doğayı harap edişimiz çırpınıştı sadece 

Acınası haldeyiz Tanrıçanın gözünde