Gökyüzü ahengi

Tekin olmayan daracık sokakta, adımlar sıklaşıyor

Kadını kaçırmak istemeyen şairi nazım, sesleniyor gökyüzüne 

-Ağlatma beni...

Gece, geceliğinden istifa edercesine aydınlanıyor 

Kadın korkularını yenip bırakıyor şaire kollarını

Koruyor onu sözler

Gece olmasın, nolur uyumasın bu gözler 

Susmasın kemanin sesi 

Kopmasın teli

Şair konuştukça dinlesin uzaktaki 

Sessizliği çok şey katıyor şaire 

Gökyüzü ahengi onlardan biri sadece